Lennert: de jeugdvoorzitter
Het zijn de hoekstenen van elke sportvereniging. Vrijwilligers. Lennert heeft een drukke baan met zijn Spirit Group, maar ondertussen steekt hij veel tijd in de plaatselijke voetbalclub. Lennert begon als jeugdtrainer bij sv Geel Wit en is inmiddels jeugdvoorzitter. Waar hij de motivatie en energie voor al die activiteiten vandaan haalt? “Meedoen is gewoon leuker.”
Lennert, wat is je passie?
Het trainen en coachen van mensen. Dat doe ik nu ook met mijn bedrijf, Spirit Group. Daarbinnen doe ik learning and development. Dat doe ik voor zowel young professionals als leidinggevenden. Ik leer ze leiding te geven en zichzelf te managen. Vaak hebben we eigenlijk last van onszelf, maar geven we aan de anderen de schuld.
Ik probeer mensen vanuit mijn bedrijf en als jeugdvoorzitter verder te helpen. Mensen en organisaties beter te maken. Er is vaak heel veel potentie bij mensen zonder dat het uit komt. Ik geloof in het zogenaamde Rijnlands model binnen organisatie, zoals je ze nog veel in Duitsland ziet. Daarin geef je doelen aan mensen en die moeten het dan als team zien uitvoeren. Het is niet blind orders uitvoeren. Daar heb je dan sterke mensen voor nodig. Elk mens is daarin ook essentieel. In Duitsland draait het om vakmanschap. De man die de motor maakt is misschien nog wel belangrijker dan de eigenaar van de fabriek. Ik geloof primair in sterke mensen en dan pas in een organisatie.
Ook bij een sportvereniging als Geel wit is zoveel kwaliteit aanwezig. Je moet de mensen alleen activeren en betrekken bij zo’n club. Een voorzitter doet aan leidinggéven. Het gaat er om dat je iets kan geven. We hebben nog geen vrijwilligerscommissie, maar wel 39 jeugdtrainers en 36 vrijwilligers. Daar wil ik dan meer structuur in aanbrengen. De kern van een vereniging is verenigen.
Het maakt me gelukkig om de wereld een stukje mooier en beter te maken. Bij sporten kunnen mensen zich veilig en solidariteit voelen. Er moet balans zijn tussen het voor jezelf doen en het voor een ander doen. Ik ben én liberaal, maar ook solidair. Iedereen heeft steun nodig. Ik ook. Ik bleek moeilijk te leren, maar na wat tests bleek ik woordblind te zijn. Uiteindelijk heb ik HBO gedaan. Je moet af en toe op het juiste spoor gezet worden.
Met een groep mensen iets realiseren. Dat is prachtig. Je krijgt daarin wat je geeft. Ik ben begonnen met coachen van jeugdspelers van een jaar of zeven. Dan loop je op woensdag in de zon bij de Bavo kerk te voetballen. Dan heb je kinderen die opeens bloemen plukken of juist hard werken. Dat is leuk om te zien.
Als je mensen niet meer betrekt bij dingen worden ze onverschillig en dan ben je feitelijk dood. Dat is jammer. Je bent niet geboren om het niet leuk te hebben. Ik wil meedoen. In de kroeg liep ik ook meteen naar de mooiste vrouw. Wel met knikkende knieën, maar toch. Aan de rand staan is niets voor mij, hahaha.
Wat voel je bij Haarlem?
Van origine kom ik uit Gelderland. Mijn vrouw werkte bij de bekende uitgeverij Gottmer aan de Zijlweg. Die drukken kinderboeken. Ik woon hier nu 10 jaar. Het voelt nu als mijn thuis. Het is hier dynamischer dan in Gelderland. Ik heb ook 10 jaar in Amsterdam – oost gewoond. Dat is wel wat anders hier. Het is hier best netjes en het wordt ook steeds mooier. Ja, eigenlijk vind ik alles mooi aan Haarlem. Het centrum is geweldig.
Hoe zie je de toekomst?
We staan nog voor enorme technische en maatschappelijk ontwikkelingen. Ik maak wel zorgen om technologie en data. Er gaat veel veranderen. Er komt waarschijnlijk steeds minder persoonlijke verbinding. Niemand kijkt meer dezelfde tv-programma’s. De informatie die je tot je krijgt is gepersonaliseerd. De verbondenheid verdwijnt. Uit onderzoek blijkt dat bij digitaal vergaderen 30% van de afspraken wordt nagekomen, bij fysiek is 70%. Mensen vereenzamen.
Aan de andere kant zijn we wel afhankelijk van elkaar. Ik ben nu bijna aan het preken, hahaha. Ik was een keer bij een teamtraining van een grote gemeente. Het samenwerken lukte daar niet. Ze kwamen niet bij elkaar over de vloer. Uiteindelijk is iedereen op één afdeling gezet en toen begon het te lopen. Gedrag volgt structuur.
De komende 10 jaar gaat Geel Wit enorm bloeien. Het wordt echt een sociale plek in de buurt. Daarin zouden we zoveel mogelijk plezier en beweging moeten brengen. Een demiddeld kind zit tegenwoordig 9 uur per dag!
Over anderhalf jaar word ik 50 jaar. Dat is wel een mijlpaal. Rond dat soort momenten toets ik mezelf. Doe ik nog wel de goeie dingen? Als ik nog een jaar te leven heb, dan zou ik niets anders doen. Rond mijn 50ste verjaardag vertrek ik met mijn gezin een lange tijd naar Azië. Mijn bedrijf gaat ook nog wel stappen maken. De komende 10 jaar worden mijn kinderen ook jongvolwassen. Dat zijn leuke dingen om naar uit te kijken.
Lennert: de jeugdvoorzitter
Het zijn de hoekstenen van elke sportvereniging. Vrijwilligers. Lennert heeft een drukke baan met zijn Spirit Group, maar ondertussen steekt hij veel tijd in de plaatselijke voetbalclub. Lennert begon als jeugdtrainer bij sv Geel Wit en is inmiddels jeugdvoorzitter. Waar hij de motivatie en energie voor al die activiteiten vandaan haalt? “Meedoen is gewoon leuker.”
Lennert, wat is je passie?
Het trainen en coachen van mensen. Dat doe ik nu ook met mijn bedrijf, Spirit Group. Daarbinnen doe ik learning and development. Dat doe ik voor zowel young professionals als leidinggevenden. Ik leer ze leiding te geven en zichzelf te managen. Vaak hebben we eigenlijk last van onszelf, maar geven we aan de anderen de schuld.
Ik probeer mensen vanuit mijn bedrijf en als jeugdvoorzitter verder te helpen. Mensen en organisaties beter te maken. Er is vaak heel veel potentie bij mensen zonder dat het uit komt. Ik geloof in het zogenaamde Rijnlands model binnen organisatie, zoals je ze nog veel in Duitsland ziet. Daarin geef je doelen aan mensen en die moeten het dan als team zien uitvoeren. Het is niet blind orders uitvoeren. Daar heb je dan sterke mensen voor nodig. Elk mens is daarin ook essentieel. In Duitsland draait het om vakmanschap. De man die de motor maakt is misschien nog wel belangrijker dan de eigenaar van de fabriek. Ik geloof primair in sterke mensen en dan pas in een organisatie.
Ook bij een sportvereniging als Geel wit is zoveel kwaliteit aanwezig. Je moet de mensen alleen activeren en betrekken bij zo’n club. Een voorzitter doet aan leidinggéven. Het gaat er om dat je iets kan geven. We hebben nog geen vrijwilligerscommissie, maar wel 39 jeugdtrainers en 36 vrijwilligers. Daar wil ik dan meer structuur in aanbrengen. De kern van een vereniging is verenigen.
Het maakt me gelukkig om de wereld een stukje mooier en beter te maken. Bij sporten kunnen mensen zich veilig en solidariteit voelen. Er moet balans zijn tussen het voor jezelf doen en het voor een ander doen. Ik ben én liberaal, maar ook solidair. Iedereen heeft steun nodig. Ik ook. Ik bleek moeilijk te leren, maar na wat tests bleek ik woordblind te zijn. Uiteindelijk heb ik HBO gedaan. Je moet af en toe op het juiste spoor gezet worden.
Met een groep mensen iets realiseren. Dat is prachtig. Je krijgt daarin wat je geeft. Ik ben begonnen met coachen van jeugdspelers van een jaar of zeven. Dan loop je op woensdag in de zon bij de Bavo kerk te voetballen. Dan heb je kinderen die opeens bloemen plukken of juist hard werken. Dat is leuk om te zien.
Als je mensen niet meer betrekt bij dingen worden ze onverschillig en dan ben je feitelijk dood. Dat is jammer. Je bent niet geboren om het niet leuk te hebben. Ik wil meedoen. In de kroeg liep ik ook meteen naar de mooiste vrouw. Wel met knikkende knieën, maar toch. Aan de rand staan is niets voor mij, hahaha.
Wat voel je bij Haarlem?
Van origine kom ik uit Gelderland. Mijn vrouw werkte bij de bekende uitgeverij Gottmer aan de Zijlweg. Die drukken kinderboeken. Ik woon hier nu 10 jaar. Het voelt nu als mijn thuis. Het is hier dynamischer dan in Gelderland. Ik heb ook 10 jaar in Amsterdam – oost gewoond. Dat is wel wat anders hier. Het is hier best netjes en het wordt ook steeds mooier. Ja, eigenlijk vind ik alles mooi aan Haarlem. Het centrum is geweldig.
Hoe zie je de toekomst?
We staan nog voor enorme technische en maatschappelijk ontwikkelingen. Ik maak wel zorgen om technologie en data. Er gaat veel veranderen. Er komt waarschijnlijk steeds minder persoonlijke verbinding. Niemand kijkt meer dezelfde tv-programma’s. De informatie die je tot je krijgt is gepersonaliseerd. De verbondenheid verdwijnt. Uit onderzoek blijkt dat bij digitaal vergaderen 30% van de afspraken wordt nagekomen, bij fysiek is 70%. Mensen vereenzamen.
Aan de andere kant zijn we wel afhankelijk van elkaar. Ik ben nu bijna aan het preken, hahaha. Ik was een keer bij een teamtraining van een grote gemeente. Het samenwerken lukte daar niet. Ze kwamen niet bij elkaar over de vloer. Uiteindelijk is iedereen op één afdeling gezet en toen begon het te lopen. Gedrag volgt structuur.
De komende 10 jaar gaat Geel Wit enorm bloeien. Het wordt echt een sociale plek in de buurt. Daarin zouden we zoveel mogelijk plezier en beweging moeten brengen. Een demiddeld kind zit tegenwoordig 9 uur per dag!
Over anderhalf jaar word ik 50 jaar. Dat is wel een mijlpaal. Rond dat soort momenten toets ik mezelf. Doe ik nog wel de goeie dingen? Als ik nog een jaar te leven heb, dan zou ik niets anders doen. Rond mijn 50ste verjaardag vertrek ik met mijn gezin een lange tijd naar Azië. Mijn bedrijf gaat ook nog wel stappen maken. De komende 10 jaar worden mijn kinderen ook jongvolwassen. Dat zijn leuke dingen om naar uit te kijken.
